आधार

एका सैनिकाच्या नववधूच्या बाबतीत लिहायचा प्रयत्न आहे. लग्न झाले त्याच उत्तररात्री तो तिला सोडून सीमेवर गेला आहे, त्यालाही अनेक महिने उलटून गेले आहेत अश्या पार्श्वभूमीवरची ही कविता आहे. call of duty शी संबधित कल्पना अनेकांनी कवी - लेखकांनी मांडल्या आहेत. शेक्सपिअरने क्रेसिडा - ट्रॉयलस ची कथा अशीच मांडली आहे, तरीही ही नावं अनोळखी वाटली तर "दिल चाहता है" मधला प्रिटी - अमीरचा ऑपराचा सीन आठवा ..... तीच क्रेसिडा - ट्रॉयलस ची गोष्ट. आपल्याकडे सावरकरांनी देखिल "कमला" काव्यात पहिल्या रात्री आपल्या नववधुला सोडून पानिपतावरती जाणारा मुकुंद रंगवला आहे. "बॉर्डर" चित्रपटातील सुनिल शेट्टीने रंगवलेल्या कॅप्टन भैरव सिंगना आठवा, ती तर १९७१ ची सत्य घटना आहे. तसाच काहिसा प्रयत्न :-)

=============================

जाणवे प्रिया मज पाठी,
स्पर्ष भिंतीचा गार,
उष्ण श्वास ओठांशी
अन्‌ देहामध्ये अंगार ॥१॥

ही रात्र लक्ष तार्‍यांची
तो चंद्र वाहतो भार
तु दिले स्पर्ष सुगंधी
वाहती केशसांभार ॥२॥

रात्रीच्या त्रियाम प्रहरी,
पोचलास अलगद पार
उदास किणकीण ताल
अन्‌ शुष्क उशाशी हार ॥३॥

प्रिया तुजविण नाही,
दुजा जीवा आधार,
विरहले हात हातातून
त्या ऋतु जाहले चार ॥४॥

- सौरभ वैशंपायन.