लाईन वहींसे शुरु होती है ......

सचिन ....
.
.
.
.
.
हे नाव लिहिल्यानंतर वास्तविक पुढे काही लिहावं असं उरत नाही (नपेक्षा ते पुरत नाही), जसं "शिवाजी" या तीन अक्षरांनी गवताला देखिल भाले फुटतात आणि त्या तीन अक्षरात शास्ताखानाच्या बोटापासून ते अफझलखानाच्या पोटापर्यंत सगळ येतं तसच सचिन हा त्रयाक्षरी शब्द लिहिला कि ८९च्या कराची मॅचपासून ते सलग चार कसोटि शतकांपर्यंत आणि गेल्या वर्षीच्या SA विरुध्दच्या २००* पासून ते परवाच्या SA विरुध्दच्याच शतकापर्यंत सगळं येतं. सध्या सचिन शतकांचे शतक पूर्ण करण्याच्या उंबरठ्यावर आहे. आणि ज्या जोमाने सध्या तो खेळतो आहे ते बघता पुढल्या ३ मॅच मध्येच तो उंबरठा ओलांडेल असे म्हणायला हरकत नाही (अर्थात यात किमान सेमीफायनलपर्यंतचा प्रवास जमेस धरला आहे .... i hope सर धोनी त्यांची प्रयोगशाळा बंद करतील व पियुष चावलालाच खेळवण्याचा हट्ट किंवा जीवघेण्या क्षणी नेहरालाच शेवटची ओव्हर देण्याचा आचरट निर्णय पुन्हा घेणार नाही).

सचिनच्या शतकांचे शतक झाल्यावर सगळेच लिहितील पण त्या आधीच लिहिण्यात जास्त मजा आहे असं मला वाटतं. सचिन किती महान आहे हे सांगायला मला आकडेवारीत किंवा त्याच्या अफलातुन किश्श्यात जावेसे वाटत नाही. वरती अपेक्षा केल्याप्रमाणे कदाचित २ आठवड्यातच ते इतरत्र तुम्हांला वाचायला मिळतीलच. पण मला माझा वैयक्तीक किस्सा सांगावासा वाटतो - शाळेत असतानाची गोष्ट, वर्गात मित्र एकत्र येऊन जश्या टिम बनतात तशी अर्थात आमची टिम होती. एकदा तश्याच दुसर्‍या टिमशी खेळताना आम्हांला जिंकायला चार (किंवा पाच) बॉल मध्ये ३ रन्स हवे होते सहज शक्य देखिल होते मात्र शेवटची विकेट होती. ’सचिन’ नावाचा मित्र बॅटिंगसाठी उतरला त्याने २ बॉल बिना रन्सचे नुसते टोलावले आणि तिसर्‍या बॉलला आउट झाला, आम्हि मॅच हरलो, पण आमच्यातला एक जण त्यावर दात - ओठ खाऊन डाफरला - "अरे डुकरा, मॅच गेली XXXX XXX पण निदान नावाची तरी लाज राखायचीस!" थोडक्यात तेव्हा पासूनच सचिन हे नाव सुध्दा अदबीनं घेतलं जायचं.

सगळ्यांना सचिनचे वलय दिसते पण इथवर पोहोचण्यासाठी सचिनने जी मेहनत घेतली आहे लोकांनी त्याकडे बघावं. शिवाय काही गोष्टि "तिथून" ... म्हणजे वरुनच माणूस घेऊन येतो,  नाहितर क्रिकेट हा धर्म असलेल्या देशात गल्लोगल्ली गावस्कर आणि सचिन तयार झाले नसते का??? अनेक जण आले आणि गेले काहींचे नाव देखिल लक्षात राहु नये असेही होते. सध्या चेंज द गेमच्या नावाखाली, बॉलरच्या एखाद्या लूज बॉलवर, दंडाच्या जोरावर, संपूर्ण रामभरोसे बॅट वाट्टेल तशी फिरवुन हॅलिकॉप्टर शॉट, पल्लू स्कूप, सूपर स्कूप वगैरे मारणार्‍यांना सांगु इच्छितो  - असं नसतं रेऽऽऽ असं नसतं. कारण पन्नास मॅच मध्ये एकदा लागणार्‍या अश्या एका शॉटने गेम चेंज होत असता तर मग तेंडुलकर - गावस्करांनी काय गोट्या खेळल्या का??? जवळपास ऑफ स्टंपवर पडणारा चेंडु मागे फाईन लेगच्या बाउंड्रिकडे दुडुदुडु धावायला सुरुवात करतो तेव्हा ’सचिन’ हा ’सचिन’ का आहे ह्याचं उत्तर मिळतं. बरं त्यात फार मोठा शॉट मारलाय असं जाणवतहि नाही. गुडघा जमिनीला टेकवून साहेब जेव्हा स्वीप करतात तेव्हा मनगटाचा वापर हा द्रविड आणि सचिननेच करावा ह्यावर शिक्कामोर्तब होतं.

सचिन मॅच विनर नाही असं काही "तज्ञांच" म्हणणं असतं, त्यांनी आधी परवाच्या SA विरुध्दच्या किंवा इंग्लंड विरुध्दच्या मॅच विषयी बोलावं. सचिन जे मिळवतो ते इतर खेळाडू कसं मातीत कालवतात ह्याचं उत्तम उदाहरण आहे. परवा सचिन ज्या पध्दतीने खेळत होता ते बघून फेसबुकवरती मुकुल मस्करीत म्हणाला - "आजहि २०० बहुदा ... सारखं सारखं काय साउथ आफ्रिकाच??" पण हे वाचून पूर्ण होत नाही तोच सचिन आउट झाला. सचिनला दृष्ट लागली असं नाही म्हणणार कारण देवाला दृष्ट लागत नाही असं माझी आजी म्हणते, पण मुकुलला म्हणालो - "का बोललास असं .... आउट झाला ना??? ..... पण असू दे ... इतर घोड्यांनाही धावु दे कि, रोज रोज काय सचिन???" पण उरलेले ८ घोडे हे दादर चौपाटिवरच्या घोडागाडिलाही बांधायच्या लायकिचे खेळले नाहित. असो, शिळ्या [किंवा नासवलेल्या x-(  ] कढिला उत नको आणायला.

बाकि सचिन लयीत आला कि त्याची खेळण्यातली नजाकत बघण्यात जे सुख असतं ते शब्दातीत असतं. त्याच्या बॅटचं रुपांतर लखलखीत सुर्‍यात होतं आणि मग समोर असलेले बॉलर गरीब बिचारे बकरे होतात. रक्तहिन खाटिकखाना कसा असतो हे बघायचं असेल तर लयीत आलेल्या सचिनचा खेळ बघावा. एरवी शांत असणारा सचिन त्यावेळि चंगेजखानपेक्षाही क्रूर होऊन बॉलर्सची कत्तल करतो. गेल्याच वर्षी दक्षिण आफ्रिकेच्या विरुध्द २००* केले तेव्हा उद्या चिकन - मटणाच्या दुकानात ह्यांच हवाबंद पार्सल मिळणार कि काय अशी चिंता भारतीयांनाच वाटावी इतकं वाईट्ट खेळला होता सचिन. आपल्या स्पीनने भल्याभल्या बॅट्समना तिरकिट धाऽऽ करायला लावणार्‍या वॉर्नला बटन तुटलेल्या शर्टसारखा सचिनने शब्दश: खुंटिला "टांगला" होता. अ‍ॅलन डोनाल्ड, मॅकग्राथ ह्यांना तीन्हि स्टंप उघडे टाकून लॉन्ग ऑन किंवा डिप कव्हरमध्ये प्रेक्षकांत भिरकवण्याची ’जिगर’ तेंडल्या मध्येच आहे.

Form is temporary class is permanent हे सचिनने वारंवार सिध्द केलय, करत राहिल. सचिनने कधी निवृत्त व्हावे हे इतरांनी सांगु नये. मी नेहमी म्हणतो कि ८९ सालपासून आजवर नॉन-स्ट्रायकर एन्डवरचे सगळे बदलले पण सचिन अजून खेळतोच आहे त्यात काहीही खोटं नाहिये. आज शतकांचे शतक करायला १ शतक आणि ODI मध्ये शतकांचे अर्ध शतक करायला २ शतके बाकी आहेत ती होणं फारसे लांबही नाहिये मात्र सगळ्यांना आस आहे ती सचिन सकट वर्ल्डकप जिंकण्याची. आणि यासाठीच वरच्या देवाचा धावा करणारे या ग्राउंडवरच्या देवाला बीटवीन द विकेट "धाव" म्हणतील यात शंका नाही.

सचिन = क्रिकेट, हेच खरं. सचिन क्रिकेट जगतो. परवा देखिल जाणारी फोर अडवण्याकरीता तो ज्या डेडिकेशनने जीव खाऊन धावला ते पाहून, जणू ’चेंडु सीमापर नीट जातोय ना?’ हे बघायला त्याच्यामागे आरामात धावणारे नवे खेळाडु अजूनच खुजे वाटायला लागतात. सचिन सगळ्यांपेक्षा दशांगुळे वर उरतो तो असा.

सरते शेवटि मी क्रिकेट पितामह डब्ल्यू. जी. ग्रेस, सर डॉन ब्रॅडमन, लिटिल मास्टर गावस्कर, सर गॅरी सोबर्स, किंग व्हिविअन रीचर्ड्स या आणि अश्या अनेक दिग्गजांचा संपूर्ण मान राखून सांगु इच्छितो सचिन जेव्हा त्याचे शतकांचे शतक गाठेल तेव्हा त्याच्यासाठी अमिताभचा एकच डायलॉग त्याला लागु होईल - "लाईन वहींसे शुरु होती है ..... जहॉ पे हम खडे होते है।"


 - सौरभ वैशंपायन.