कधी कधी विचारांच चक्र चालु होतं, विनाकारणच काही विचार डोक्यात घर करुन राहतात. मग डोक्यात विचारांची गर्दी होते आणि मुंबईच्या ट्रेन मधल्या माणसांसारखे ते बाहेर सुद्धा लटकू लागतात. मग अश्या बिचार्या विचारांना घर असावं म्हणुनच हा प्रपंच. फारसं काही सांगायच-लिहायचं नाहीये, तसंच मी लिहीन-बोलेन-सांगेन ते सगळ्यांना पटलचं पाहिजे असाही हट्ट नाहीये. हे माझे विचार आहेत, कोण्या एका क्षणी मला सहज सुचलेले ...... अगदी सहज!!!
Thursday, May 3, 2007
परित्राण
थरथरे भूमी सारी, क्षणी कोसळे आकाश,
लागे सुर्याला ग्रहण झाकोळला प्रकाश. - १
धन्य झाले विजापूर, उभा राहीला अफ़झल,
प्रार्थती शिवास सगळे, पचवावे हलाहल. -२
बुत्शकिन मैं गाझी, घुमला आवाज करडा,
फुटली भवानी घावात, झाला स्वप्नांचा चुरडा. -३
काळीज फाटे जिजाऊचे, दु:खे आक्रंदली धरणी,
जीव जपुन रे कान्हा, दुष्ट कंसाची करणी. -४
छळविला पिता याने,मारीला फसवुनि भ्राता,
फोडल्या लेण्या नी राऊळे कोणी उरला न त्राता. -५
गर्दीस गनीम मिळवा तुला स्वराज्याची आण,
राम तूच कृष्ण तूच करी त्वरे परित्राण. -६
भेट ठरली प्रतापी सरे वेळ सावकाश,
पसरले बाहु असुराचे उलगडे यम-पाश. - ७
हिरण्यासी अधांतरी नरसिंह जैसा फाडे,
तैसा फाटला अफ़झल, उडले रुधिर शिंतोडे. - ८
शांत झाला शिव-नृप, अग्नि अंतरीचा विझे,
आंदोळली पृथ्वी सारी, देई झुगारुन ओझे. -९
- सौरभ वैशंपायन.
Labels:
माझ्या कविता
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
gr8 gr8 saurabh.khupach sundar aahe tujhi vakyarachana. khupach sundar. apratim ahe. good keep it up.
Post a Comment