वर पौर्णिमेचा चंद्र,
कसा ओततो चांदणं,
तुझ्या गुलाबी ओठात,
डाळिंबी कोंदण. ॥१॥
माझ्या मनाचे हे खेळ?
कि खरेच वाजते पैंजण?
राधेसाठी जणू कान्हा,
तसा झुरतो साजण ॥२॥
नाजूक बोटांवर मेंदी,
जणू नक्षत्र गोंदण,
सये ओवाळला जीव,
दिलं आयुष्य आंदण. ॥३॥
- सौरभ वैशंपायन.
कसा ओततो चांदणं,
तुझ्या गुलाबी ओठात,
डाळिंबी कोंदण. ॥१॥
माझ्या मनाचे हे खेळ?
कि खरेच वाजते पैंजण?
राधेसाठी जणू कान्हा,
तसा झुरतो साजण ॥२॥
नाजूक बोटांवर मेंदी,
जणू नक्षत्र गोंदण,
सये ओवाळला जीव,
दिलं आयुष्य आंदण. ॥३॥
- सौरभ वैशंपायन.
3 comments:
Shevatchyaa don oli kharach premaat aahet rajaa
:( agadi vaait kavita.
@ Anonymous -
ok, fine.
:-)
will try to make better than this.
Post a Comment